Każda osoba, która decyduje się na przygarnięcie, czy też kupno czworonożnego przyjaciela staje przed wyborem: piesek czy suczka? Jest to niewątpliwie ważna kwestia dla każdego właściciela, czy to świeżo upieczonego, czy też już “starego wyjadacza”. Wielu z was zadaje sobie pewnie pytania: jakie cechy charakteru dominują u danej płci, która płeć będzie bardziej odpowiednia do domu z dzieckiem, a może, czy pies czy suka będą bardziej terytorialne i będzie można powierzyć im pilnowanie posesji? W tym artykule wszystkie Państwa wątpliwości powinny zostać rozwiane.
Jak odróżnić psa od suki w wieku szczenięcym?
Może zdarzyć się sytuacja, gdy zostaniemy posiadaczami szczeniaków, że ciężko będzie nam odróżnić ich płeć. A to dlaczego? Różnice w budowie anatomicznej malutkich szczeniaczków są niewielkie, niekiedy tylko wprawione oko weterynarz lub hodowcy będzie w stanie dostrzec różnice. Jednakże kiedy czujemy się na siłach, możemy delikatnie obrócić maleństwo na plecy i spróbować odróżnić płeć. Na pierwszy rzut oka na pewno ujrzymy pępek, u samców kilka centymetrów niżej, będzie się znajdować mała wypustka, którą jest penis, bardzo wyraźnie oddalony od odbytu. U suczki sytuacja będzie diametralnie inna: powierzchnia poniżej pępka będzie zupełnie gładka, a niewielkie zgrubienie będzie tuż nad odbytem. Każde wątpliwości jednak możemy rozwiać podczas rutynowej kontroli u weterynarza i sprawdzić czy nasza wiedza i przeczucia były nieomylne, bo jednak rozróżnienie czy to pies czy suczka u szczeniaków to nie lada wyzwanie.
Czy łatwiej będzie, gdy nasz kompan będzie starszy?
Wraz z wiekiem różnice płciowe zaczynają być bardziej widoczne. Więc jak w późniejszym wieku rozpoznać czy to pies czy suczka?
- U psa w dolnej części brzucha znajduje się prącie okryte napletkiem i jądra w mosznie, które można dostrzec między udami.
- Jądra powinny zstąpić do moszny już u małego szczeniaka, jeżeli nie wydarzy się to do 8 tygodnia życia, mamy wtedy do czynienia z nieprawidłowością i nazywamy to wnętrostwem.
- Suczki mają wargi sromowe tuż pod odbytem.
- Jak niektóre źródła podają, że po ilości sutków możemy wywnioskować płeć psa. Niestety jest to mit. Ilość sutków jest tylko i wyłącznie uzależniona od wielkości danej rasy.
Siusianie – wyznacznik płci?
Czy sposób siusiania to wiarygodny wskaźnik płci naszego maluszka? Niestety nie. U bardzo małych szczeniaków psy mogą oddawać mocz tak jak suczki i zaczyna się to dopiero zmieniać, gdy rozpoczyna się dojrzewanie płciowe.
Czym tak właściwie jest socjalizacja?
Socjalizacja jest dość długim procesem, który ma na celu przyzwyczajenie szczeniaka do kontaktu z człowiekiem oraz z innymi zwierzętami. W wieku 5-6 tygodni u hodowcy szczeniak zaczyna mieć zwiększany kontakt z człowiekiem, a kiedy w wieku 8-9 tygodni przeprowadza się do nowej rodziny jest nauczony pewnych podstaw, ale jego dalszy los leży w rękach nowych właścicieli. Jest to element niezwykle ważny i od niego zależy wiele w dalszym rozwoju naszego maluszka.
Czyj charakterek rządzi?
Lepiej mieć psa czy suczkę? Która płeć lepiej sprawdzi się jako kanapowiec? Czy pies będzie lepszym “ochroniarzem”? Czy tylko płeć ma kluczowe znaczenie, biorąc pod uwagę ostateczny charakter naszego pupila? Otóż większość wymienionych cech jest zależne od rasy, prawidłowej socjalizacji oraz tresury. Jednakże jest kilka ważnych kwestii, które mogą być kluczowe przy podjęciu tak ważnej decyzji jak ta: co wybrać, psa a może jednak suczkę?
Suczka – przyjaciółka na każdą porę?
Sięgając do wielu źródeł, a także własnego doświadczenia można stwierdzić kilka ważnych cech jakimi charakteryzują się suczki:
- są one bardziej przywiązane do właścicieli,
- bywają bardziej skoncentrowane,
- mogą wykazywać większą delikatność w stosunku do dzieci,
- zachowują większą czystość.
Czy posiadacza suczki mogą napotkać problemy?
Jeżeli nie zdecydujemy się na zabieg sterylizacji musimy brać pod uwagę pewne niedogodności. Suczka średnio dwa razy do roku ma cieczkę, ten okres bywa niejednokrotnie ciężki, a sunia wymaga szczególnej opieki. Nie możemy także zapominać o pewnych powikłaniach, które mogą dotknąć naszą suczkę jeżeli takiemu zabiegowi nie zostanie poddana. Urojona ciążą wbrew pozorom pojawia się niezwykle często u suczek, które mają wrażliwy charakter. Nie ma tu znaczenia rasa, czy wielkość psa. Warto wspomnieć, że urojona ciąża nie jest zaburzeniem cyklu rujowego, ropomaciczem czy bezpłodnością. Objawy ciąży urojonej możemy spostrzec około 70. Dnia po cieczce. Pierwsze objawy nie różnią się niczym od normalnej ciąży, jednak każda suczka jest inna, należy o tym pamiętać. Niepokojącym objawem dla opiekuna powinny być na pewno:
- powiększenie gruczołu mlekowego,
- budowanie gniazda,
- traktowanie maskotek jak potomstwa,
- mogą nie chcieć wychodzić na spacery,
- mogą być osowiałe lub nadmiernie pobudzone.
Każdy niepokojący objaw warto skonsultować z weterynarzem.
Niestety ciąża urojona to nie jedyne niebezpieczeństwo czyhające na naszą suczkę. Na front wysuwa się temat ropomacicza, czyli ropnego zapalenia macicy. Niestety jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia i wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej. Co powinno nas zaniepokoić? Na pewno częste wylizywanie okolic sromu, przedłużenie się cieczki, która standardowo trwa około trzech tygodni, apatia, częste oddawanie moczu, wymioty, wyciek ropy z pochwy, opuchlizna okolic brzucha. Brak interwencji weterynaryjnej może zakończyć się sepsą i zgonem.
Pies – czy możemy mieć do niego pełne zaufanie?
Psy wykazują większą skłonność do ucieczek, mają silną potrzebę znaczenia terenu, więc niestety mogą posikiwać w domu, są bardziej skłonne do zachowań agresywnych. Ale są także plusy:
- psy szybciej się uczą,
- intensywne treningi są przez nie lepiej znoszone,
- są bardziej terytorialne, gdzie w niektórych sytuacjach jest to bardzo ważna cecha,
- są bardziej masywne i mają więcej siły.
Czy u psów pojawiają się także korzyści wynikające z kastracji?
Kastracja u psów ogranicza ich popęd seksualny i potencjalne zachowania agresywne. Zapobiega chorobom nowotworowym, ucieczkom oraz redukuje instynkt terytorialny.
Czy kastracja może być złym wyborem?
Oczywiście! Czy to u psa, czy u suki może nieść za sobą szereg konsekwencji:
- ewentualne powikłania pooperacyjne,
- zwiększone ryzyko nowotworów prostaty – u psów,
- spowolnienie metabolizmu,
- ryzyko otyłości,
- problemy z nietrzymaniem moczu,
- schorzenia układu kostnego.
Podsumowanie
Tak jak wspomniałam już wcześniej wiele cech naszego pupila jednak będzie zależne od rasy, socjalizacji, która jest ważna od pierwszych dni życia oraz prawidłowego i regularnego treningu z psem czy to z suczką. Każdy pies ma inny charakter, nie możemy mieć pewności, że dana płeć będzie dokładnie taka, jak opisana powyżej. Bardzo ważny jest wybór rasy, niekoniecznie im mniejsze tym spokojniejsze. Są rasy, które są kompletnymi kanapowcami i w takiej roli będą się spełniać najlepiej, a istnieją też takie rasy dla których zamknięcie w domu będzie wielką karą, ponieważ im największą frajdę sprawia ruch.
Mając na uwadze wszystkie za i przeciw, wybierając odpowiednią rasę dla swoich preferencji i stylu życia, to czy wybierzemy psa czy suczkę będzie już wyborem drugorzędnym. Jednak kluczem do sukcesu będzie każda chwila spędzona z pieskiem i poświęcony sobie wzajemnie czas.
